Bir şans...

Şans.. Şansa yaşıyoruz. Hayatımız şans. 

Şansa dünyaya geldik, şansa nefes alıyoruz.
Şansa karşılaşıp, şansa tanışıyoruz. 
Şansa eğleniyoruz, şansa gülüyoruz.

Biz değilmiyiz bakalım bu sefer şans yüzümüze gülecek mi diyen? Biz değilmiyiz bu gün şanslı günümde değilim diyen ? Biz değilmiyiz bu sefer şansım yaver gitti diyen?

Şans veriyoruz kimisine onun haberi olmadan içten içe. Kafamızda kendi dünyamızı kuruyoruz. Sonra biri çıkıp diyor ki;  Neden o ? Neden ona o şansı tanıdın ? Hak etti mi? Değerlendirebildi mi?
Sorular cevapsız. Sus pus kalıyorsun karşısında.

Kendimize bir şans tanıyoruz belki de. Bir şeyleri toparlamak için. Ama yanlış kişiye verince bu şansı hepten felaket. Zaten harabeye dönen sen, zaten harabe olan için hepten yerle bir oluyor. Hepten yerle yeksan.